Nieuws

Damclub Roermond kansloos onderuit tegen Roderland

Geplaatst op 06-10-2007

Damclub Roermond heeft tegen een uiterst gemotiveerd Roderland een meer dan fikse uitbrander gekregen. Met niet minder dan 13-3 werd het Roermondse achttal vanmiddag in eigen huis teruggewezen. Daar waar we in eerdere ontmoetingen juist tegen deze Kerkraadse formatie over het algemeen onze beste wedstrijden spelen, kregen we vandaag een dekselse afstraffing te verwerken. Oke, er zijn enkele verzachtende omstandigheden aan te voeren voor het feit dat de thuisploeg niet op oorlogssterkte achter de borden verscheen, maar dat is geen verklaring voor de onverwacht fors uitgevallen nederlaag.

De middag begon voor ons bijzonder hoopgevend.

Jos Werson speelde vrijdagavond zijn partij tegen Frits Gorski, op verzoek van Roderland, vooruit. Toen ook Tom Mankowski problemen bleek te hebben met de zaterdagse ontmoeting werkte onze club er ook aan mee om hem vooruit te laten spelen. Tom werd gekoppeld aan Leon Zeegers. Beide vooruitgeschoven partijen eindigden in een puntendeling, waarbij vooral Tom in zijn handjes mocht knijpen met het ene punt.

Met de 2-2 tussenstand dachten wij, Roermond dus, een uitstekende uitgangspositie in handen te hebben. We zouden heel snel ervaren dat we een verkeerde inschatting hadden gemaakt.

Een half uur later dan het wedstrijdprogramma aangeeft, begon vanmiddag dus het tweede gedeelte van de titanenstrijd. Tenminste, afgaande op de eerdere onderlinge duels, mocht je dat ook nu verwachten. In het welkomstwoord memoreerde de gastheer nog dat Roderland nog alle voorgaande duels van Roermond had weten te winnen, en dat de thuiscub slechts zes punten hoefde te pakken om ook eens een wedstridjpunt te veroveren. De fervente Roderlanders zullen gedacht hebben: ook vandaag zullen jullie ons geen punt afhandig maken.

Het was voor Damclub Roermond geen beste wedstrijd vandaag. Al na 75 minuten raakten we op achterstand. Rob Aartsen liet zich door Maarten Everduim verrassen door een toch wel bekende damcombinatie en de schijven aan bord 8 konden meteen het doosje in. Het zou allemaal nog veel erger worden.

Aan bord 7 duelleerden Jeroen Huskens en Cor Bremmers, net als vorig seizoen, tegen en met elkaar. Jeroen had beter moeten weten. Met het eindspel op gezichtafstand bood Bremmers een remise aan. De Roermondenaar wees dit genereuze aanbod even genereus van de hand, en daarmee stelde hij zich uiterst kwetsbaar op. Het een drie-om-drie met doorbraak naar dam besliste Cor de partij in zijn voordeel.

Aan bord 6 trof Jack Sijbers Brion Koullen. Het pleit voor de man uit Herten dat hij de strijdbijl tegen de voormalige Limburgse kampioen zonder enige vorm van schroom oppakte. Meer dan 400 ratingpunten scheiden beider damkwaliteitein, en dat is toch niet niets. Lange tijd leek Sijbers kansen te hebben op een mooie uitslag, maar toen hij even zijn aandacht niet bij de les hield, strafte Brion dit af met een zetje naar de damlijn. Na het onschadelijk maken van de dam had de Heerlenaar een schijfje meer en het afspel was een kwestie van techniek. Roderland leidde toen met 2-8.

Na verliesposten aan achteeenvolgens de borden 8, 7 en 6 ventileerde Wim Sanders, spelend aan bord 5, dat hij wellicht het volgende slachtoffer zou worden. Hij had evenwel buiten de spreekwoordelijke waard gerekend. De twijfelachtig eer van de vierde nul kwam op rekening van Jac Hannen. Deze laatste opmerking was voor een van de vaste bezoekers aan onze website aanleiding om spontaan zijn gemoed te laten spreken: Ik wil niet (nog meer) zout in de wonden strooien, maar toen ik deze tekst las, stuiterde ik over de grond van het lachen. Waarbij hij schalks, met gevoel voor understatement, liet volgen: In een woord: GEWELDIG! Ik bedoel natuurlijk de manier van schrijven!!! Jac trof in de persoon van Marc Werrebrouck aan het vierde bord een tegenstander die ook graag eens van de bekende paden wil afwijken. Reeds op zijn vierde zet bracht de virtuoze Belg de kroonschijf in stelling. Het werd een partij vol combinatieve dreigingen, maar het einde kwam onverwachts. Jac verzuimde een drie-om-drie afwikkeling te nemen, dacht die ruil bij de volgende zet alsnog te kunnen uitvoeren, maar Marc had de stelling juister getaxeerd. Het afspel werd gemakkelijk een prooi voor onze Belg. Een gemiste kans op een duidelijk aanwezige puntendeling: jammer.

Dat Wim Sanders met zijn voorspelling slechts een volgordeprobleem kende, was heel spijtig. In een remisestelling, maar met de vlag op vallen, nam hij een voortzetting met pijnlijke gevolgen. Wim koos voor een afruil, en die werd hem fataal. Tegenstrever Hub Debaetselier gaf volmondig toe dat de stelling normaal gesproken in een gelijkspel geeindigd zou zijn. Ja, ja, normaal gesproken wel, maar vandaag niet.

Daarna was het wachten op de uitslag van de strijd aan bord 3. Rudi Claes en Wiel Okrogelnik maakten er een fraai schouwspel van, hoewel er slechts weinigen in de eerste hand getuigen van waren. Leon Zeegers en zijn Gerrie en Han Leppers met zijn dochters benutten vanmiddag bij het stralende najaarsweer als enigen hun vrijkaartjes voor het bijwonen van dit duel. Het leek er op dat de doorbraak van de man uit Hechtel toereikend zou zijn voor de twee punten, zijn schijfnadeel ten spijt. Okrogelnik evenwel speelde het eindspel uiterst geraffineerd uit en met de deling van de beide punten hadden de twee spelers allebei vrede.

Daarmee kwam een einde aan een pijnlijk beladen middagje dammen. Van Roermondse kant een grote teleurstelling, en dat geldt niet alleen voor de uitslag, maar meer nog over de manier waarop het verlies tot stand is gekomen. In tegenstelling tot eerdere confrontaties met Damclub Roderland was dit duel er eentje om maar heel erg snel te vergeten.

De cijfertjes op een rij:

J.Werson - F.Gorski 1-1 (1)
L.Zeegers - T.Mankowski 1-1 (2)
W.Okrogelnik - R.Claes 1-1 (8)
J.Hannen - M.Werrebrouck 0-2 (6)
W.Sanders - H.Debaetselier 0-2 (7)
J.Sijbers - B.Koullen 0-2 (5)
J.Huskens - C.Bremmers 0-2 (4)
R.Aartsen - M.Everduim 0-2 (3)